Tekst van de dag Luister en Jubel
Lezen: Psalm 95
Zaterdag 25 – April – 2020 Psalm 95 : 1 – 2
Kom, laten wij vrolijk zingen voor de HEERE, laten wij juichen voor de rots van ons heil. Laten wij Zijn aangezicht tegemoet gaan met een loflied, laten wij voor Hem juichen met psalmen.
(BGT) Kom, laten we zingen voor de Heer! Laten we juichen voor hem, want hij beschermt ons en hij redt ons. Laten we hem danken in zijn tempel, en vrolijk voor hem zingen.
Aantekening
Psalm 95 > Deze psalm roept de zangers op de les te leren van de rebellie van een vorige generatie en zichzelf ertoe te zetten Gods ‘stem’ gelovig ter harte te nemen. Deze psalm kan een profetisch lied worden genoemd (vgl. Psalm 81, die ook Meriba in herinnering brengt, en Psalm 82), aangezien er thema’s uit de oudtestamentische profeten in doorklinken. Men kan hem ook een historische psalm noemen (vgl. Psalm 78, m.n. 78:7-8), omdat hij een les trekt uit de geschiedenis van Israël. Er is maar een dunne scheidslijn tussen deze twee categorieën. De combinatie Massa en Meriba laat zien dat de psalm een les trekt uit het morren van de Israëlieten tegen Mozes omdat zij geen water hadden (Exodus 17:1-7). Tegelijkertijd leidde dit niet tot Gods beslissende eed in deze psalm. Die eed verschijnt in Numeri 14:21-35, nadat het volk had geluisterd naar het verslag van de tien ongelovige verkenners en weigerde het land binnen te trekken om het in te nemen. De Heere zwoer (‘zo waar Ik leef’, Numeri 14:21, 28) dat niet één van hen die morden in ongeloof ‘in dat land zal komen’ (Numeri 14:29-30). De veertig dagen van de verkenning zouden veertig jaren rondtrekken opleveren (Numeri 14:34). Zij die in geloof weigerden Gods stem te gehoorzamen (Numeri 14:11), zouden uit het volk verwijderd worden. Er zou dus uitstel komen voor het volk, dat zijn roeping om het land in bezit te nemen zou volgen. De Psalm beschouwt het incident bij Massa en Meriba als een vroeg verschijnsel van telkens terugkerend ongeloof, dat uiteindelijk resulteerde in de weigering het land binnen te trekken. De psalm is opgebouwd uit twee delen. Het eerste deel is een viering van Gods koningschap en het voorrecht dat Zijn volk geniet in de eredienst (Psalm 95:1-7a). Het tweede deel bevat de waarschuwing niet te vervallen in de rebellie van hun voorouders (Psalm 94:7b-11). Het eerste deel legt uit waarom de psalm samen met Psalm 93-99 verschijnt, en dient er ook toe om de dwaasheid van iedere vorm van rebellie te belichten met het oog op een dergelijk verbazingwekkend voorrecht. Hebreeën 3:7-11 gebruikt Psalm 95:7b-11 door het gehoor in een soortgelijke situatie te plaatsen als de Israëlieten in de woestijn. Voor deze Joden zou het afzweren van hun geloof in Jezus en terugkeer naar de veiligheid van het ‘gewone’ Jodendom zijn als rebellie van Israël in de woestijn, een teken van ongeloof. Evenals in de psalm maakt Hebreeën elke dag tot een ‘heden’ dat roept om vernieuwing van het geloof.
Nu komt het erop aan Psalm 95 : 7 – 11 (Uit de Vrouwen Bijbel)
De vrolijke oproep om te komen en God om Zijn grootheid te aanbidden in Zijn tempel, verandert plotseling van toon en wordt grimmig. Wat gebeurt er als wij Gods stem vandaag horen? Durf jij aan te wijzen wanneer jij hard, cynisch en wrokkig bent? Kun je dat afleggen en opnieuw voor Hem neerknielen?
Massa en Meriba Psalm 95 : 8 (Uit de Vrouwen Bijbel)
Als je een slecht voorbeeld hebt gehad, is het moeilijker om zelf het goede voorbeeld te geven. Massa en Meriba, die namen staan voor hoe het niet moet in de relatie met God. Ben jij zelf een goed voorbeeld voor je kinderen, de jeugd van de gemeente waartoe je behoort? Van welk slecht voorbeeld heb je zelf nog last? Bid om bevrijding en nieuwe toewijding.